Het bleek toch wat laat om nog 2 Honda Tigers te organiseren. We waren immers pas om kwart over zes geland. Daarna liep het allemaal gesmeerd met de bagage en taxi en om acht uur waren we in Legian in óns hotel. 6 Jaar geleden ook het begin van onze motorreis van Bali naar Flores. Het kwam ons allemaal bekend voor en na een snelle douche liepen we naar de motorverhuurder die nog altijd op dezelfde plek zat. De baas was er niet maar zijn buurman, die sieraden verkoopt stond ons te woord en wist ons te vertellen dat de baas er morgen zou zijn en dat hij waarschijnlijk wel Tigers kon regelen. De prijs? Ongeveer 10 dollar per dag. Die mededeling zou ons nog goed van pas komen. We liepen een blokje om en informeerden bij nog een motorverhuurder naar prijzen. Hij deed wel moeilijk over Honda's en bood als alternatief Kawa Ninja of een Tracker. We weten dat onze tassen en tanktas passen op de Tiger en de modernere modellen hebben een hoge hoekige tank en monovering waar dat allemaal wat minder goed past. De prijs lag ietsje hoger maar viel ons alles mee. Peter kocht nog, en passant, een zonnebril en wist ongewild af te dingen van 300000 Rp naar 60000 Rp.

Als we terugkomen bij het hotel roept een man vanuit het hokje waar hij zijn verhuurbedrijfje heeft ons toe. Hij herkent ons van 6 jaar geleden. Hij moest even graven in zijn geheugen maar komt dan met details over de motor, onze bepakking en reis die hij niet kon verzinnen. Hij is de man aan wie ik mijn helm gegeven heb bij ons vertrek.

De krekel is weer op tijd maar we slapen uit en ontbijten met een gebakken eitje, sunny side up, en fruit.

De baas is in zijn kantoortje en heeft al iets gehoord. De buurman is er ook en begint in snel Bahasa tegen hem te vertellen dat hij gisteren al gezegd heeft dat de huur ongeveer 10 dollar per dag zou zijn. De baas herkent ons nog en zegt: 'oké, same price as last time: 25 dollar.' Tja, daar gaan we natuurlijk niet mee akkoord. Hij mompelt nog wat en pakt 2 contractjes en wil ons dat in laten vullen. Twan zet haar beste Bahasa in en wil eerst de prijs vastgelegd hebben. Dan zegt hij: oké, same price: 10 dollar. Met de wisselkoers komt dat op 110000 roepia (€6,60) per dag per motor. We vinden het goed. Vanmiddag kunnen we ze bekijken en testen. Het gaat allemaal in een gemoedelijke sfeer en beide partijen zijn tevreden.

Met een goed gevoel lopen we terug naar ons hotel. Een kaartlezer voor de ipad lukt niet hier ook al is hier schijnbaar alles te koop. Dat proberen we morgen bij een Applestore. We doen een wasje en gaan op pad om te pinnen. Dat lukt niet erg maar we scoren wel een heerlijk portie saté kambing (geit) bij een authentiek stalletje. Kosten: 50000 Rp (€3,-) wat een verschil met de Westerse restaurants waar de Australiërs zich te buiten gaan aan bier en eten. Gisteren hebben ook wij ons gelaafd in zo'n toko maar het smaakte laf en was duur.

Het is hier het Salau van Indonesie. Het toppunt van slechte smaak. Typisch zijn de grote mannen met dikke nekken en te laag hangende broeken die wijgearmd voorop lopen met een grote fles bier in de hand. Daarachter volgt een verlopen, hoestende, overbemeten, waggelende dame met haar in 'modieuze' kleuren zoals paars en gebleekt in een flodderig niemendalletje waar van alles dreigt uit te vallen. Soms volgen er nog kinderen met duidelijk erfelijke trekken maar de meesten hebben al de leeftijd dat de kinderen 'uit huis' zijn.

Kuta of Legian, het is niet onze plek.

Klokslag vijf uur zijn we weer bij de verhuurder en er staat één Honda klaar naast het kantoortje. We lopen er heen en kijken er wat naar. Dan verschijnt er een hand uit een klapraam met een sleutel erin. We kunnen vast een proefrondje rijden. De baas zegt dat de andere wordt schoongemaakt en er zo aankomt. Inderdaad, voor ik kan vertrekken komt hij al aanrijden.

Alles klopt, we betalen en hebben weer vervoer. We mogen ze gelijk meenemen zodat hij morgen niet zo vroeg op hoeft te staan.

Eindelijk hebben we werkend Internet (want ook dat deed het hier niet) en kunnen weer eens 2 verhalen plaatsen. Foto's lukt nog niet behalve af en toe een op Facebook.

Vanavond eten we pizza met een veel te duur biertje, maar ja, nu kan het nog...